Gizem Ertürk: Siz bu projeye nasıl dahil oldunuz? İlk duyduğunuzda sizi en çok heyecanlandıran şey neydi?
Serkan Semiz: Projeyi ilk duyduğumda, Türkiye’de şimdiye kadar yapılmamış bir işe adım atma fikri beni çok heyecanlandırdı. Tarihimizle bilimkurgunun aynı hikâyede buluşması, hem riskli hem de cesur bir adımdı. Yıllardır görsel efekt tarafında yüzlerce projeye imza attım ama kendi ülkemizde bu ölçekte bir “alternatif tarih” denemesi görmek, yapımcı olarak beni hemen içine çekti. Çünkü bu film hem bir ilki temsil ediyor hem de Türk sinemasında yeni bir kapı açma potansiyeli taşıyor.
Filmde görsel efektler çok dikkat çekiyor. Hangi teknolojilerden faydalandınız ve bu süreç ne kadar sürdü?
Mojo FX’te en güçlü kasımız her zaman görsel efektler oldu. Uzun yıllardır uluslararası projelerde çalıştığımız için pipeline’ımız zaten hazırdı. 3D modelleme ve karakter animasyonunda Blender, compositing’de Nuke ve After Effects kullandık. Bütün süreç yaklaşık sekiz ay sürdü.
Bilim kurgu, Türkiye sineması için zorlu ama aynı zamanda cesur bir alan. Sizce bu türün en büyük zorlukları ve keyifli yanları nelerdi?
En büyük zorluk, seyircinin inandırıcılığını kazanmak. Bilimkurgu doğası gereği olmayan bir şeyi varmış gibi göstermeyi gerektiriyor; teknik açıdan zayıf kalırsa izleyici hemen kopuyor. Türkiye’de bütçeler sınırlı olduğu için bu işe girmek gerçekten cesaret istiyor. Ama işin en keyifli yanı da bu: Seyircinin hayal gücünü harekete geçirmek ve onlara “bizde de böyle bir şey yapılabiliyormuş” dedirtmek çok tatmin edici.
Yaratık tasarımları, görsel dünya ve atmosfer konusunda kendinize rol model aldığınız filmler ya da edebiyat eserleri oldu mu?
Yaratık tasarımlarında Alien ve Predator gibi klasiklerin yanı sıra yüzlerce görseli inceledik. Ama birebir kopyalamak yerine, kendi coğrafyamıza uygun bir estetik oluşturmayı tercih ettik. Atmosfer yaratımında ise Saving Private Ryan ya da Rambo gibi klasik savaş filmlerinin gerçekçilik anlayışı bize yol gösterdi.