Filmin senaryosuna ve yönetimine neden siz soyundunuz? Başka bir sinemacıya emanet etmek istemediniz mi? Sinema filmi projesi özetle nasıl gelişti?
Gürcan Yurt: Çok uzun süredir aslında senaryo ile iç içeyim, bazı TV dizilerinde senaristlik yaptım, başka sinema filmi senaryolarım var. Diğerlerinde böyle bir kaygı hiç gütmedim ama Robinson ve Cuma artık evladım gibi. Bunu çekecek yönetmenin iyi ya da kötü yönetmen olmasıyla alakalı değil; bu film yapılacaksa, bunu kendim yapmalıyım, bir başarısızlık olacaksa kendi düşen ağlamaz misali benim sorumluluğumda olmalı iyisiyle kötüsüyle, her şeyiyle. O yüzden en başından beri sinemaya aktarmak isteyen tüm yapımcılara aynı şeyi söyledim; bunu yöneteceksem ben yöneteceğim. Sinemaya da uzak değildim zaten, her çizgi romancının gönlünde böyle bir aslan yatar; çünkü çizgi roman bir nevi dekupajdır, sinema story-board’u gibidir. Ayrıca aldığım eğitim, içinde olduğum dünya çok uzak değildi; sinemayla ilişkimi hiçbir zaman hafife almadım. Aktarılma süreci de aslında bu yüzden bu kadar ciddi zaman aldı.
Belki de Türk sinemasında bir ilktir; tüm filmin tamamını 3D story-board’unu hazırlayarak sete indik, tüm sahnelerin tüm aşamalarını 3D story-board programında modelledik ekibimizle birlikte. 2250 küsur karelik bir story-board oldu ve bunun çok faydasını gördük. Daha sete inmeden set-up’ların çoğunu tamamlamış bir haldeydik. Tüm ekip ne çekeceğimizi biliyorduk. Küba’daki çekimlerde de çok işimize yaradı zira görselin dili bir, ekibin de önüne koyduğumuzda orada çok faydasını gördük. Bu çalışmalar eksikliklerimin de farkın varmamı sağladı. Ve bu işe kalkıştığım için pişman değilim, yine olsa yine yönetmek isterim.