Krallar Kulübü

Yerli sinemamızın can çekiştiği yaz vizyonunda ya cinlerin çarptığı dipsiz dini korkular, ya da işçilikte ucuza kaçarak kotarılmış, kalitesi düşük komediler bir bir kapımızı çalıyor. Türk sineması eylüle kadar maalesef “al birini vur ötekine” kalitesinde ilerlerken Nuri Alço’lu Krallar Kulübü de geç vizyon buluşmasını sessiz sedasız gerçekleştirdi. Dalavereci bir otel işletmecisinin mafyaya olan borcundan dolayı satışa çıkarttığı otelini, bizzat otele emek veren personelin devralması ve sonrasında gelişen olaylar temasından açılışını yapan film, aslında orijinal bir çıkış noktasına sahip. Hepimiz zaman zaman yaptığımız işin patronu olmanın hayalini kurarız; tıpkı kendilerine krallar kulübü lakabını yakıştıran bu otelin personeli gibi. Fakat krallar kulübünün elde avuçta ne varsa yatırdığı bu hayal, en kısa yoldan kursaklarında kalıyor. Zira Alço’nun canlandırdığı mafya Cumali, eski patro