Senarist

Türk sineması tutmuş ve neredeyse kağıda yazılmasına bilek gerek olmayacak basitlikte formüllerle film yapar. Bu cümleyi hem gişe hem de festival tarafı için kuruyorum çünkü mevcut “sinema yapma” halindeki tek tipleşmeyi sezmek kolaydır. Gişeye ve ödüle odaklanmış film üretiminin endişesi büyüktür ve bu Türk sinemacıları (çoğunlukla) risk almazlar. Yine de Türk sinemasının her döneminde bazı deliler ortaya çıkar ve kafalarındaki filmi çekmek, göstermek için uğraşırlar. Örneğin geçtiğimiz yıl izlediğimiz Panzehir  böyle bir filmdi ve ne yazık ki gişede umduğunu bulamadı. Bir deney olarak kalsa dahi, seyirci ve jüri kaygısından arınmış, sinema yapma hevesiyle dolu bu eserleri gördüğümde ister istemez heyecanlanıyor ve çoğu kusurlarını da görmezden geliyorum çünkü başta da açıkladığım gibi, risk almayan sinemacıların sanatına inanmıyorum! Adem siyasi bir yazar. Yıllarca edindiği tecrübeler