Venus

"Doksanıncı yaşımda, kendime bakire bir yeniyetmeyle çılgınca bir aşk gecesi armağan etmek istedim" diye başlıyor Gabriel García Márquez'in Benim Hüzünlü Orospularım isimli kitabı. Kitabın sayfalarını birer birer geride bıraktıkça, bu ilk cümledeki şehvet arayışı gibi görünen arzunun temelinde, yaşlılığın pekiştirdiği yalnızlığı doldurmak isteyen sevgi ve şevkat arayışı olduğunu anlıyorsunuz. Roger Michell'in Venus'ünü izlerken bu hüzünlü romanın başkişisinin içinde yaşattığı dramı düşünmeden edemedim. Beynimin bir tarafındaysa, Nobokov'un Lolita'sının tutku ve takıntıyla örülmüş satırları sıralanıyordu.Yaşlı bir adamın kendisinden neredeyse elli yaş küçük genç bir kıza karşı duyduğu aşk ve cinsel çekimin merkezinde dönen bir konusu olan Venus, ilk on beş dakikası içerisinde tüm bu çağrışım yaptırdığı eserlerin arasında kendisine özel bir yer edinebileceği izlemini yaratıyor. Ama sadece