Gözlerindeki Sır: en yeniler yorumlar

Onu bunu bilmem ama beni çok etkiledi başroldeki kahramanlarımızın sessizce yıllara gömdüğü o aşk, bakışlarındaki çaresizlik bana geçti. Öte yandan öldürülen kadının kocasının yaşadığı acıyı hissettiriyor. Hele o sonda ki iki cümle bitirdi beni. Biri "lütfen ona söyle bari bir kez olsun konuşsun benimle" diğeri ise "müebbet yer demiştin" inanın mükemmel bir film kaçırmayın derim.

YOK BÖYLE BİR FİLM DESEM... BU BİLE AZ KALIR...

Nereden söze nereden başlayacağını bilemediğin anlar vardır ya, Şey gibi mesela. Hani çok sevdiğin kız bir anda karşına dikilir ve once zaman prova yaptığın kelimeler bir anda aklından uçuverir. İşte öyle bir duygu galiba bu durumda. Bir film hangi kelimelerle övülebilir ki en güzel. Ya da şöyle diyeyim, hiç izlediğin film hem bitmesin isteyip hemde biran önce bitsin de ona methiyeler dizeyim diye sabırsızlandığın oldu mu.? Ama varmış hala köşede kıyıda gizli kalmış yapımlar.. Son yıllarda etrafta ki milyon dolarlık, şaşaalı çöp filmlerin arasında gizli kalmış bir mücevher buldum sanki. Ve acayip mutluyum şuanda bu mücevheri keşfettiğime.

2010 yılında en iyi yabancı film Oscar'ını da kazanan "El Secreto de Sus Ojos" (Gözlerindeki Sır) bahsettiğim film. İspanya,Arjantin ortak yapımı, baş rollerinde öyle içi boş Holywood yıldızları olmayan efsane ötesi bir filmden bahsediyorum. Yıllardır film izlerim ve diğer bir çok hobim gibi en etkileyici olanları bulup çıkarmak bir yerde takıntım olmuş. ister müzik, ister film, ister kitap, ister oyun. Hangisi olursa olsun beni içindeki zeka kırıntıları, duygu yoğunluğu ve atmosferi ile sürükleyecek yapımlar arayıp dururum hep. Gene böyle bir arayışımdan karşıma çıkmıştı Gözlerindeki Sır. Övülüyordu ama kitabın kapağını yargılama huyum olmasa da biraz haksızlık edip öyle davranmıştım bu yapıma. Bir yerden bulup beklemeye almıştım onu. Bir gün gelir çok boş bir anımda izlerim diye. Ama afişine baktığımda, açıp biraz bakındığımda galiba bu da o içi boş sanat filmlerinden biri deyip ertelemiştim izleme olayını. Ta ki şu ana kadar. Çayımı alıp oturdum bilgisayarımın başına ve kulaklıkları takıp ilk sahneden başladım izlemeye. Ve o ağır ağır ilerleyen film aslında adım adım işgal etmeye başlamıştı tüm benliğimi. Ben her sahne geçişinde daha bir pür dikkat daha bir meraklı gözlerle dikkat kesilmişken ekran, film her sahnesinde giderek içine çekiyordu beni. Önce size bir şey sunuyor sonra o sunduğuna inandırıyor ve sonra da elinizden alıyordu. Tam bir beyin fırtınası yaşatıyordu. Ben bu senaryo nereye gidiyor demeye ve sonunda beni çok ilginç bir yere götürdüğüne inanmaya başlamıştım. Sadece bu da değildi, sadece beyninize ve zekaya dokunmuyor alttan alttan duygularınız yokluyor bir yandan da derin düşüncülere dalmanızı sağlayıp hayatta Benjamin Esposito (Ricardo Darin) gibi karşınıza çıkan o özel anlarda nasıl davrandığınızı sorgulamaya itiyordu. Filmin sonlarına doğru bu senaryoyu hangi çılgının yazdığını düşünmeye başlamıştım. Bu nasıl yazılabilir diye kafamda sorular dönüyordu. Ama yapım izleyici ile alay geçer gibi "-ahanda son buymuş" dediğiniz anda suratınıza bir sol kroşe çakıp "- Yoo bu da değil" diyerek ters köşe yapıyordu. Ve gerçek son yaşandığında hem dumura uğruyor hemde duygusal olarak doyuma ulaştığınızı anlıyorsunuz.

İşte kısaca böyle bir etki bıraktı bende Gözlerindeki Sır. Günümüzde her ay başı ortalıkta dolanan ve ardı arkası kesilmeyen süper kahraman filmleri ile olsun, aynı filmin devam eden bilmem kaçıncı ama içi boş zaman kaybı serisi olsun yada eskinin kredisini yemeye çalışan tekrar çekimler olsun öyle dolmuşum ki resmen boğulduğumu hissettiğim anda bir anlık su yüzüne çıkıp nefes almak gibi oldu bu yapım bana. Klasik artık seyircinin gözlerinin aşina olduğu sanatçıların dışında daha farklı ama daha dolu görünen oyunculukları ile Ricardo Alberto Darín ve Soledad Villamil resmen şahlanıyordu izlediğiniz her sahnede. Ve içinizden aslında en iyi yabancı film Oscar'ı değil daha bir çok ödüle layık olduğunu düşünmeden edemiyorsunuz. Seyir zevki bakımından yüksek ama ilerleyiş olarak zaman zaman izleyen kişiye yavaş gelebilecek bir yapısı olsa da içinizde ki merak duygusunu hep canlı tutmayı bir şekilde başarıyor film. Ve bu da bir zaman kaybı mı korkusu ile oturuyorsanız artık bir çok filme o korkunun ne kadar yersiz olduğunu kanıtlarcasına sonlanıyor.

Konusu ve içeriği hakkında hiç bir şey yazmayı düşünmüyorum çünkü her saniyesi izlenerek görülmesi gerek bana göre. Ben sadece bu başyapıtı övmek için buraya geldim ve bunları yazdım. Size kalan ise ne yapıp edip bu filmi izlemek olmalı bana göre. Ben geç kalmış olabilirim ama belki benim gibi geç kalmış başka birine yardımım olur ve onunda bu şaheseri keşfetmesine yardımcı olur bu yazı umarım. Herkese iyi seyirler. Benim puanım 5/4.5

Genel olarak iyi denilebilir kötü bir film değil ama ortalamanın üzerinde. Izlemesenizde olur.. 10/7

ERKEKLER HER ŞEYDEN VAZGEÇERLER, AMA TUTKULARINDAN ASLA VAZGEÇMEZLER.ÖLMEDEN EVVEL İZLEYİN NOTUM (10.SONSUZ

HER İNSANIN VAZGEÇEMEDİĞİ BİR TUTKUSU VARDIR
Filmde Benim içinde geçerli olan bir söz tutku tutku bu dünyada benim için sadece BEŞİKTAŞ bir erkek her şeyini değiştirebilir. yüzünü, evini, ailesini, kız arkadaşını, dinini, tanrısını yine de değiştiremeyeceği bir şey var benjamin. tutkularını değiştiremez diyor

güney amerika'dan çıkan filmleri genellikle beğenirim, ama bu film genel beğenimin üzerinde bir başyapıt. senaryo, oyunculuklar, müzik, entrika hepsi yerli yerinde. filmin ana teması aşk hikayesi, cinayet, intikam, politika ile çok güzel örülmüş. kült olmaya aday nefis bir juan josé campanella filmi. sinema-tarih buluşmasının ilk gününde izleme şansı bulduk.fonda arjantin cuntası, önde bir adliye görevlisi. 30 sene önce işlenen bir tecavüz ve cinayet olayının üzerine gidiyor. gerek teknik,gerek anlatım, gerekse anlatılan açısından bazı anlarda soluk kesen bir film. bolca varoluşçu sorgulamalara da imza atıyor,sıkmadan daraltmadan.

FİLMİN KONUSU KISACA
ülkenin en önemli mahkemelerinden birinde yıllarca sorgu müfettişliği yapan benjamin esposito (ricardo darín), görevini bırakarak inzivaya çekilmeye karar vermiştir. bu süreçte, görev yaptığı süre boyunca kendisini oldukça etkileyen bir vakayı kaleme alıp romana çevirmeyi planlamaktadır. yaklaşık 30 yıl önce işlenen bu vahşi tecavüz ve cinayet vakasıyla ilgili detayları yeniden hatırlamaya başlayan adam, tekrar bu dava üzerinde çalışmaya ve bu üstü kapanmış suçu aydınlatmaya karar verir. belge ve bulguları yeniden inceleyebilmek için ilk adımı ise eski çalıştığı yere geri dönmektir. esposito için, bu süreç adaletin ve vicdan kavramının acı gerçeklerinin su yüzüne çıktığı bir yolculuğa dönüşür.

FİLM HAKKINDA BİLİNMEYENLER
ingilizcesiyle "the secret in their eyes", türkçesiyle "gözlerindeki sır", 2009 ispanya-arjantin ortak yapımı drama-gizem-gerilim filmi. juan josé campanella'nın yönettiği ve eduardo sacheri'nin yazdığı la pregunta de sus ojos (türkçe: gözlerindeki sorular) adlı romandan uyarlanan film, 2010 senesi oscar ödüllerinde en iyi yabancı film dalında akademi ödülü kazanmıştır. filmin başrollerinde ricardo darín, soledad villamil, pablo rago, javier godino ve guillermo francella yer almışlardır. filmin müziklerini ise federico jusid ve emilio kauderer yapmışlardır. film, yerel salonlarda 13 ağustos'ta gösterime girmiş ve 2 milyon seyirci sayısına (arjantin nüfusunun % 5'i) ulaşarak 2009'da en fazla izlenen arjantin filmi olmuştur. hem ispanya, hem de arjantingişelerinde en tepede yer alan film, michael jackson's this is it filmi gösterime girene kadar üç ay boyunca zirvede yer almaya devam etmiştir. film, toplamda 8,5 milyon abd doları (32,3 milyon peso ile arjantin rekorudur) hasılat yapmıştır. arjantin sinemasının son dönemde çıkardığı en iyi iş olan yapıt, aynı yıl en iyi yabancı film dalında oscar'ı kazanıp, çeşitli festivallerden de onlarca ödülle geri dönmüştür. arjantin sinemasından çıkan yetenekli yönetmenlerden biri olan juan josé campanella tarafından yönetilen film, özellikle meşhur tek plan çekilen 'stadyum sahnesi' ile hafızalara kazınır. son olarak, filmin imdb.com puanı 8,2/10'dur.

son sahnedeki diyalogda bittim bu kadar mı etkileyici olur
ricardo morales: müebbet alır demiştin

Değdi mi..?

Film bitti ve ekrana bir süre boyunca aptal aptal baktım. Size şöyle betimleyeyim filmi. Genelinde film 2 veya 3. viteste 30-40 ile giden bir araba gibiydi. Ağır ve sakin. Derinden hafif sıkmaya başlayan bir yolculuk. Daha sonra direksiyondaki abimiz son 15 dakika kala vitesi taktı 6'ya ve kökledi gazı. 100, 130, 150, 170... Son gaz giderken film bitti. Ve biz seyirciler bir süre o hızın etkisinden dolayı afalladık. Yavaş yavaş toparladık kendimizi.

Farklı bir açıdan anlatmaya çalıştım filmi. Değinmek istediğim finali ile etkileyen bir film. Adalet sistemi işlemeyen, adaletin kaybolduğu yerlerde, farklı sistemler devreye girmeye başlar. Ve adalet bir şekilde sağlanır. Bunu devlet sağlamasa dahi o adalet sağlanır. Ha ne kadar dengeli olur, ne kadar adaletli olur orası muamma. Ama bir şekilde olaylar gelişir. Kimse yaptığıyla kalmaz. Bu net bir şekilde anlatılıyor. Film çok sağlam finalli bir film. Ve kolay yutulur lokma değil. İnsanı düşüncelere boğan ve hüzünlendiren bir film. Benden bu kadar. İyi seyirler... 8.1/10

genel itibariyle ve final sahnesiyle hayal kırıklığı olan vasati ve ağır ilerleyen bir film 5/10

Filmin gereğinden fazla sakin temposu izleyiciyi anlıkta olsa uyutabilir. Aslında 3,5 yıldız verirken zorlandım. Çünkü konusu iyi, oyunculuklar kıvamında 4 vermeliyim dedim; fakat benim tahammül edemediğim sıkılmak olayını bana yaşattığı için yıldızı kırdım :

Her şeye rağmen filmin kendine has bir atmosferi var, tereddüt etmeden izleyebilirsiniz.

Arjantin’ den çıkan 2010 yılı en iyi yabancı film Oscar ödülünü alan “El Secreto de Sus Ojos – Gözlerindeki Sır” geç izlediğim ve “Keşke daha önce izleseydim” dedirten bir film oldu.

Daha önceden izlemiş olup bayağı bir beğendiğim "Das Weisse Band"ın önünde Yabancı Dilde En İyi Film dalında Akademi Ödülü alan "El Secreto de Sus Ojos"u görmeden önce ona karşı içten içe bir "önyargı" besliyordum. İzleme fırsatını yeni elde ettim ve açıkçası içime su serpildi. Diğerinden katbekat muhteşem bir film olduğunu düşündüğüm için değil. Ama kesinlikle aldığı ödülü ve övgüleri hak eden bir eser olduğunu kendi gözlerimle de tecrübe etmiş olduğumdan. "Beğenecek çok şey var" demek doğru olur sanırım. Oyuncu kadrosu, canlandırdıkları karakterlere bu kadar oturabilirdi. Göz aşinalığımızın olduğu isimler değiller ve bu da inandırıcılığı arttıran, bir başka deyişle filmin içine girmemizi kolaylaştıran bir durum. Temel olarak işlendiğini gördüğümüz iki konu var: bir aşk ve bir cinayet. İkisi de çok olgun, çok dolu işleniyor ve seyirciyi sürekli bir o terse bir bu terse yatırıyor. Aralarda uzun süre hafızalardan silinmeyecek sahneler ve bu sahnelere eşlik eden muhteşem, derin diyaloglar hepten can alıcı. "Sürpriz final" diyebileceğimiz (aslında kesinlikle tahmin edilemeyeceğini iddia edemeyiz) filmin sonlarına doğru ise gerçekten tempo iyiden iyiye artıyor. Bu artış kovalamaca sahneleri ve planlı olarak kullanılan çeşitli yüksek sesli şarkılar sayesinde değil, tamamen filmin başından beri damarlarınıza, iliklerinize özenle işlenen gerilim sayesinde vuku buluyor. Muhteşem bir final ile nihayete eren ödüllü filmde, üzerine düşünecek ve konuşacak çok fazla şey var. 2000'li yılların gözü kapalı önerilecek olanlarından...

Gerçekten ilk yarısı o kadar sıkıcıydı ki resmen sabah başladım gece 12 de ancak bitirebildim bu yüzden çok koptum filmden etkileyici sahneler var özellikle oyunculuklar ve makyajları başarılı buldum ama dediğim gibi yani çok yavaş ilerliyor ve kopabiliyorsunuz filmden beni çok açmadı açıkçası.

Uzun zamandır köşede duran bir türlü fırsat bulup izleyemediğim filmlerdendi...Öncelikle filmin makyaj kısmını ck begendim.Konusuda surukleyici ve merak uyandırıcı idi..Özellikle bir replik beni çok etkiledi..Erkekler herşeylerinden vazgeçebilirler ama tutkularından vazgeçemezler...Sanırım Türk erkeklerinin en büyük tutkusu futbol:)

Filmi oscarı hakettı mi haketmedi mi diye düşünecek olursam o sene hanekenin beyaz bant filmine kıyasla elbette daha basit bir film...
Gözlerindeki Sır gayet güzel bir film ama cok daha etkileyici bir film olabilirdi..

Etkleyici,Son sahnedeki diyalog daha da etkileyici !
-----spoiler-----:'Müebbet yer demistin' -----spoiler-----

Herşeyiyle mükemmel bir film ... Kesinlikle izlenmeli ...

Karekterler çok gerçekçi ve olağan, oyunculuklar başarılı, konu sıradan gibi başlıyor film sonradan (ikinci yarıda) akıcı olmaya başlıyor. Sonu gerçekten başarılı. Değişik bir Arjantin kültürü ve ortam izlemek için mutlaka izleyin. Başarılı

İlk yarım saat oldukça sıkıcıydı olağan üstü etkileyici falan da değildi. Klasik bir katil kim suçun gizemi filmi tadındaydı ama sonu için izlenilebilir.