Tutsak: en yeniler yorumlar - Sayfa 3

Film 5/5'lik puanı hak ediyor. Senaryonun sağlamlığı, oyuncuların döktürmesi, sağlam kadro ve atmosfer... Kesinlikle sizi içine alıp bir saniye bile gözünüzü alamadan izlettiren yegane filmlerden. Hugh Jackman'ın en iyi oynadığı filmlerden diyebilirim.

Son zamanlarda izlediğim gizemi ve gerilimi gayet iyi hissettiren ve beni içine katmış bir film olarak insanın sinirlerini alt üst eden bir derli toplu bir suç-gerilim filmi. Filmi izleyen arkadaşlarımdan bazıları filmin eksik kaldığını bazı yerlerini anlamlandıramadığını söylemişti; fakat dedikleri gibi çıkmadı. Filmi dikkatlice izleyince her sorunun aslında bir cevabı var. Olaylar örgüsü birbirine sıkıca bağlı , evet kabul ediyorum bağlantıları anlatmada biraz eksiklik var ama dikkatli izleyince her şeyin cevabı bulunuyor. Paul Dano kendine bu filmde hayran bıraktırdı, filmin ikinci yarısında tek gözü gözükmesine rağmen oynadığı karakterin çaresizliğini iliklerimize kadar hissettirdi.

çok güzel bir film.fazla uzatmaya gerek yok. izleyin görün derim.

Oyunculuklara bişey demiycem ama senaryoda eksik çok bu kadar uzun olduğu halde nasıl olur da yarım yamalak gereksiz hikaye spoiler:
[labirent olayını açıklamdan biter spoiler] spoiler:

Kesinlikle izlenmesi gereken bir film başından sonuna heyecan ve gerilim hiç düşmüyor

Filmin çok önemli bir handikapı var oda süresi. Bu kadar uzun olmamalıydı bence. Onun dışında son derece sürükleyici. Merak uyandıran, kendini izleten güzel bir film.

Bir önceki filmi kadar çekici ve çarpıcı bir öyküyle karşımıza çıkmayan yönetmen, Prisoners’ta küçük kızı bir anda ortadan kaybolan bir babanın gerilim dolu arayış öyküsüne odaklanıyor. Hugh Jackman’ın hayat verdiği bu baba karakteri, kızına olan bağlılığından ya da başka gerekçelerle bu konuda olağan dışı bir obsesyon örneği sergiliyor. Öte yandan kaçırılan kızın katilini arayan dedektif rolünde seyrettiğimiz Jack Gyllenhaal ise filmin gerilim dozunu ayarlayan kumanda karakter görevini görüyoruz. Tam iki buçuk saat boyunca her iki karakterin kendi metotlarıyla gizem dolu bir olayı aydınlatmalarını heyecandan ziyade merakla seyrettiğimiz Prisoners, aslında son dönemlerde özellikle Ben Affleck filmlerinden alışık olduğumuz bir atmosferi daha karakter odaklı yansıtıyor. Hatta öyle ki filmin yönetmeni, bir hikaye anlatmaktan ziyade filmin işleyişini karakter çözümlemeleri üzerinden götürmeye çalışıyor. Zaten bu çabada olduğunun en büyük kanıtı da Prisoners’ın senaryosunda baştan sona hissedilen zayıflık. Hikayenin tutarsızlıkları bir kenarda dursun, İçimdeki Yangın’da hissedilen bütünlük ve seyirciyi cezbeden bağlayıcılığın hissedilmediği film, daha çok baştan sona süregelen bir merak unsuru üzerine inşa edilip o şekilde ayakta tutulmaya çalışılmış. Senaryoyu yazma görevini üstlenen Aaron Guzikowski’nin kariyerinin başlangıcında olduğunu düşündüğümüzde bu durum kulağa hayli mantıklı geliyor. Yine de Villeneuve gibi bir ismin yönetmenlik becerileriyle bir filmi evirip çevirebileceğine olan inancımızın bir nebze olsun sönme olasılığı da Prisoners ile birlikte gelen olumsuzlukların en başında kendine yer edinmeli. Olay örgüsünü bir kenara bırakıp karakter işlemeleri üzerinde durmaya çalışan yönetmen, bunu (oyuncuların şapka çıkarılası performanslarının da büyük yardımıyla) layığınca başarıyor; lakin seyirci için zorluk çıkarması kaygısıyla mı aralara serpiştirmiştir emin olmamakla beraber arka planı dini motiflerle bu kadar süslü karanlık bir gerilim filminin temelini güçlü oturtamamış olmak söz konusu mevzunun da havada kalmasıyla sonuçlanıyor. Haliyle Villeneuve’ün elindeki malzemeleri uygun biçimde karıştıramadığı gerçeği patlak veriyor. Filmin süresinin iki buçuk saati aşması ve bir takım detayların fazlalığının rahatlıkla hissedilmesi, kafalarda bırakılmaması gereken soru işaretlerinin yer edinmesi de bu iddiayı destekleyebilecek diğer işaretçiler diyebiliriz.

Her şeyiyle başarılı bir film. Şöyle televizyon karşısına kurularak, göz kırpmadan (2.5 saatlik süresine rağmen) izlenen türden. Daha önceki işleriyle takdiri kazanmış bir yönetmenin güçlü bir oyuncu kadrosunu yanına aldığı, sinematografi ve senaryo gibi unsurların da özenle, detaylıca hazırlandığı bir yapım. Öncelikle filmin geçtiği kasaba, muhteşem bir arka plan oluşturuyor ve yaratılması gereken atmosferi kusursuz biçimde yaratıyor. Her bir saniyeye sirayet etmiş gerçekçilik hissi, konu akışı içinde çok önemli. Karakterleri yaşayan birer insan olarak düşünmemiz, yeri geldiğinde onlara üzülmemiz, onlara kızmamız, heyecanlanmamız gerekiyor. Bu da layıkıyla başarılmış. Aynı şekilde, özellikle ikinci yarıda yükselen gerilim, bir başka beklentimizi de karşılamış oluyor. Kısacası, bir dram-suç filminden ne bekliyorsak hepsi yerli yerinde. Oyunu kurallara göre oynamış yönetmen ve tüm ekip. Hikayenin merkezinde de iki küçük kız çocuğunun kaçırılması olunca, vicdani, ahlaki ve insani değerlerin, haklı ile haksızın, şüpheli ile şüphecinin iç içe geçtiği, seyirciyi sürekli tetikte tutan ve bir sonraki sahnede ne olacağını merak ettiren hikayesiyle "Prisoners", ne istediğini bilen bir adamın elinden çıktığını her halinden belli ediyor. Yılın görülmesi gereken filmlerinden.

Basit bir çocuk kaçırma ve onun peşinde koşturan dedektif hikayesi gibi dursa da hiç öyle değğlam oyunculuklar,kaliteli çekimler ve sürpriz son önemli kısımlarından filmin ama süresi uzun olduğu için ben temponun daha yüksek olmasını beklerdim öyle de olmalıydı özellikle sonlara doğru hızlanıyor ama ortaları çok yavan geçiyor,sonuçta karşımızda eli ayağı düzgün bir film olarak duruyor prisoners

Film o kadar sürükleyiciydi ki izlerken facebook'ta gönderileri okudum ...

filmin süresi 153 dakika işleniş ve akım olarak izlerken insanı zorluycak kadar dingin bi kurgusu var.. fakat yönetmenin kaliteli çekimleri iyi oyunculuklarla kendini sonuna kadar rahatlıkla izlettiren bir yapım filmin sonu da kendi içinde güzel bitiyor ve ucu biraz açık bırakılıyor..izlemekte fayda olduğunu düşünüyorum saygılar

arkadaşlar filmi yeni izleme fırsatı buldum ve izlemekten çok mutlu olduğum bir yapım çıktı belkide de uzun zamanadır bu türde izlediğim en sağlam yapım diyebilirim filmin konusu basit çocuk kaçrma olayı ama tabiki önemli olan bu olayı süsleyip püsleyip nasıl seyirciye sunacağınız önemli bu filmdede gördüğüm kadariyla yönetmen gerçekten birinci sınıf işçilik sergilemiş gizem ve gerilim okadar üst seviyedeki oturduğunuz yerde dona kalıyorsunuz ve iki buçuk saat nasıl geçiyor anlamakta güçlük çekiyorsunuz özellikle filmin sonunda sizi öyle bir ters köşe yapıyorki hadi canım diyorsunuz zaten oyuncu kaliteside bir hayli iyi olduğundan kendinizden geçme garantisi veriyorum ve tabiki oyuncular... Hugh Jackman rölü ikini planda olmasına rağmen kendisini bastıra bastıra filmin içine sokması onun ne kadar iyi oyuncu olduğuna işaret ediyor bide Jake Gyllenhaal bu adamı kişisel olarak çok hantal ve duygusuz bir oyuncu olarak bilirim genelde oynadığı rollere pek gitmez ama bu filmde dedektif rölü tam oturmuş sonuç olarak şiddetle tavsiye edebileceğim bu yılın en iyi gerilim filmlerinden biri diyebilirim iyi seyirler...

Sinema tarihinin sayfalarına adını altın harflerle kazımaya çok yaklaşan bir film Prisoners. Polisiye-gerilimin son zamanlardaki en iyilerinden diyebilirim ancak daha çok psikolojik öğreler barındıran bir film. Jake Gyllenhall'ın film seçimlerindeki başarısını bildiğimden beklentim oldukça yüksekti. Beklediğim gibi de oldu. İç karartıcı bir atmosferde gerilimi elden bırakmayan yönetmen, karakterlerin iç dünyalarını oldukça başarılı bir şekilde betimlerken bize de sık sık neyin doğru neyin yanlış olduğunun muhakemesini yapma imkanı veriyor. Filmin önemli bir kısmını empati yaparak izliyorsunuz.Özellikle Hugh Jackman'ın kendi doğruları uğruna yaptıkları beni çok etkiledi. Sonlara doğru filmin fazla uzadığı ve sahnelerin birbirinin tekrarı olduğu hissine kapılmaya başladım. Buna rağmen filmden sıkıldığımı söyleyemem. Final sahnesindeki açık son ise oldukça etkileyici. Yönetmenin Gyllenhaal'la çektiği yeni filmi 'Enemy' için şimdiden sabırsızlanıyorum. Sinemanın yeni yönetmen-oyuncu ikilisi olacak gibi görünen Denis Villeneuve - Jake Gyllenhaal ikilisnin hayırlı olması dileğiyle, Prisoners'ı kaçırmayın.

Jake Gyllenhaal dedektiflik rolünü çok iyi oynamış..Sıradan bir senaryo iyi bir polisiye aradaki dramlar hugh jackman ve Jake Gyllenhaal güzel oyunculuklarıyla izlenebilir bir film olmuş.

Rahatlıkla iki saate sığabilecek filmin yarım saatlik fazlalığı yüksek düzeyde tutulan gerilimin ara sıra düşmesine neden oluyor. Yönetmenin kararsızlığı ve filmini kırpmaya kıyamaması uzunca bir zaman unutulmayacak derecede iyi olabilecek bu filmin 2013'ün gerilim türünde en başarılı örneklerinden biri olarak yetinmesine neden oluyor. Senaryo yazarı Aaron Guzikowski, orijinal sayılabilecek bir hikaye yazmış. Villeneuve ise bu hikayeyi daha çok karakter analizleri üzerinden seyirciye anlatmayı seçmiş. Bu sırada da izleyiciyi en çok merak unsuru üzerinden filme bağlamış. "Katil kim?" sorusuyla baş başa kaldığımız Prisoners'ın arka planında yatan dini metinler biraz baysa da oldukça farklılık uyandırıyor. Dini inanışlar üzerine kurulu ikinci bölümde karakter analizlerine daha da çok yer verilmesi hikayenin orijinal olduğu kadar biraz zayıf da olduğunu hissettiriyor. Bunlara bir de gereksiz uzun süre eklenince filmin eksileri ister istemez çoğalıyor. Villeneuve, finali havada bırakarak ve felsefi, güçlü temalar kullanarak iddialı bir Oscar filmi yapma çabasında ancak ortaya çıkan şey bir başyapıt olmaktan epey uzakta seyrediyor. Amma velakin Prisoners, şu haliyle bile yılın iyi sayılabilecek filmlerinden biri. Polisiye film tutkunlarının hayran kalacağı kadar iyi bir gizem barındırdığını rahatlıkla söyleyebilirim.