Moonrise Kingdom

En sevmediğim renk filtrelerini kullanmışlar, film baştan sonra sapsarı olunce ne oluyor anlamış değilim. Zamanının ezik teknoloji ürünü olan fotoğraf makineleri bu şekilde fotoğraf çekerdi, yanlış hatırlamıyorsam 1980'li yılların bir döneminde böyle fotoğraflar vardı. Renkleri olduğu gibi gösteremeyen, zayıf fotoğraf makinelerinin eserleriydiler, şimdi bunu alıp güzel bir efektmiş gibi filmi baştan sonra sarartıyorlar, daha filmi izlemeden soğuyorum açıkcası, büyük ihtimalle de izlemeyeceğim.

Wes Anderson ilk zamanlarındaki gibi yaratıcılık dolu işlere imza atamıyor son yıllarında belki ama yıllar içerisinde oluşturduğu naif üslubunu bu filme de yansıtmayı başarabilmiş. Bana çocukken pazar sabahları Trt'de izlediğim çocuk filmlerini anımsattı film. Belki de bu nostaljik bağdan dolayı filme objektif bakamıyorum, fazla acımasız olamıyorum. Ancak işin birde gerçeği var ki film günümüz gençliği için oldukça naif ve çocuksu. Yetişkinler için çocuksu, çocuklar içinse demode. Ben kendi adıma filmi çok iyi bulmasamda sevdim (nostaljik nedenlerden galiba). Ancak herkese hitap edebilecek bir film olduğunu düşünmüyorum. Kitaplarla içli dışlı olan, biraz daha içe kapanık çocuklara, ergenlik çağındakilere ve böyle bir geçmişi olan yetişkinlere öneriyorum filmi. Aksiyonu, vurdulu kırdılı şeyleri sevenler hangi yaşta olursa olsun uzak durmalı filmden. Son olarak filmdeki pastel tonlara ve filmin çekildiği coğrafyaya bayıldım. İyi seyirler.

Wes Anderson sevdiğim bir isim, filmi merakla bekliyorum.