Eylül

Türk sinemasının son yıllardaki minimal eğilimlerinden haberdar olmayan bir sinemaseverimiz kalmamıştır herhalde. Vizyonda ve özellikle festivallerde izlediğimiz yerli filmlerin çoğu bu yapıda. Fakat gelin görün ki "minimal film" mefhumunu sanki tam olarak özümseyememiş ve anlayamamış gibiyiz. Öyle ki –bazı yönetmenlerimizi tenzih ederek konuşuyorum- çoğu sinemacımız minimal filmlerinde hiç gerek olmamasına rağmen minimal fikirleri, minimal yönetmenlikleriyle ve minimal oyunculuk performanslarıyla yola çıkıyorlar. Bu tercih, filmlerimizi minimalist değil "küçük" kılıyor ve maalesef bu iki sıfatın arasında kocaman bir anlam farkı var. Hele ki daha yakınlarda Çoğunluk, Bir Zamanlar Anadolu'da ve Bal gibi çok büyük şeyler söyleyen ve yeni boyut kapılarını zorlayan minimal filmler izledikten sonra, sinemacılarımızın bu kavramları daha iyi kavrayabilmelerini beklerdim. Çünkü artık "benim s