Persona

Sorgulamadan bir şeylere inanmak yaşamı ne de güzel kolaylaştırıyormuş. Persona antik zaman tiyatrosunda oyuncuların kullandığı maskelere verilen isimmiş.Bence filme çok uygun bir isim olmuş bu.Herkesin kendine göre farklı bir sonuç çıkarabileceği filmlerden biri. Filmdeki ışık kullanımı daha önce hiç bir filmde görmediğim tarzda bir şeydi.Farklı ve ilham verici...Ayrıca filmin neredeyse her karesi ayrı bir fotoğraf lezzetindeydi. Filmin repliklerini alt alta koyup okusanız bir roman ya da kaliteli bir deneme yazısı okuyormuş hissine kapılabilirsiniz.O derece edebi bir ağırlığı vardı konuşmaların ve buna rağmen asla yapmacık değillerdi. İki kadın başrol birbirlerine uyumlu ama birbirlerinden güzellerdi.Çok konuşan bir kadın kadar hiç konuşmayan bir kadın da sinir bozucudur belki ama kadınlar isveç'li olunca durum değişiyor tabii. Hiç bir cinsel görüntü olmamasına rağmen sadece sözler üzerinden giden bir sahne var ki bu sahnenin sinema tarihinin en erotik sahnesi olduğunu düşünenler var.Benim gibi... İngmar bergman, pek çok yönetmene ve filme ilham vermiş, sinema tarihinin gördüğü en önemli yönetmenlerden biri.Bu film de david fincher'dan david lynch'e kadar pek çok yönetmene ilham vermiş.Filmde ara ara gösterilen bazı görüntüler halka filmindeki samara'nın belalı video kasedini andırıyordu. Mulholland Dr. filminin bu filmden ciddi şekilde esinlenmiş olduğunu iki filmi de izleyenler sıkça dile getiriyor.Bu arada filmde sübliminal görüntüler saklı.Bunlardan biri filmin başında görülen erkek cinsel organı tıpkı fight club filminde olduğu gibi. Film size sıkıcı gelebilir.İtiraf etmem gerekir ki zaman zaman bende sıkıldım.Ve de filmden pek bir şey anlamadım.Baş rollerden bibi andersson'un da filmden hiçbir şey anlamadığını itiraf ettiği bir röportajın varlığını öğrendiğimde ise biraz rahatladım.Kadın oynarken anlamamış biz nasıl anlayalım? Yine de filmde de dedikleri gibi: Önemli olan çabalamaktır,başarmak değil.