Ron Howard’ın yönettiği, Dr. Seuss’un 1957 tarihli klasik çocuk kitabından uyarlanan "How the Grinch Stole Christmas", 2000 yılında vizyona girdiğinde dünya çapında 346 milyon dolar hasılat elde ederek yılın en büyük gişe başarılarından biri olmuştu. Ancak filmin bu parlak ticari başarısının ardında, başrol oyuncusu Jim Carrey için son derece yıpratıcı bir süreç yatıyordu. Carrey, filmin 25. yılı vesilesiyle Vulture’a verdiği kapsamlı röportajda, Grinch karakterine dönüşmenin neredeyse dayanılmaz bir deneyim olduğunu anlattı.
Carrey, karakter tasarımının kendisini nefessiz bıraktığını şu sözlerle aktardı:
“Grinch’i gerçekten Grinch gibi göstermek söz konusu olduğunda, burnumun ucunu Grinch’in burnunun köprüsünün üstüne yerleştirmek zorunda kaldılar. Yani geri kalan her şey kapalıydı ve burnumdan nefes alamıyordum. Maskede burnumdan nefes almamı sağlayacak delikler açmak konusunda ciddi sorun yaşadılar. Sonunda filmin tamamında ağzımdan nefes almak zorunda kaldım.”
Oyuncu, yalnızca nefes almakta değil, bedenini kontrol etmekte de zorlanmış. “Kostüm, bütün gün boyunca beni çıldırtan, inanılmaz derecede kaşındırıcı yak tüyünden yapılmıştı. On santimetre uzunluğunda parmaklarım vardı, bu yüzden kendimi kaşıyamıyor, yüzüme dokunamıyor, hiçbir şey yapamıyordum. Konuşmak zorunda olduğum dişlerim vardı ve tüm göz küresini kaplayan kontakt lensler takıyordum; sadece önümdeki dar bir tüneli görebiliyordum.”
Universal
Yönetmen Ron Howard, daha önce Carrey’nin çekimlerin ilk günlerinde panik ataklar geçirdiğini ve oyuncunun rolü bırakmayı ciddi biçimde düşündüğünü söylemişti. Carrey de bu açıklamayı onaylayarak “Bu, tamamen benim istediğim bir şeydi ve bu yüzden kimseyi suçlamıyorum. Ne dilediğine dikkat etmelisin. Bir oyuncunun, dayanılmaz acı üzerine kurulu bir rol oynadığını izlediğinde bunu pek düşünmüyorsun. Ama o oyuncu o duygunun içinde yaşamak zorunda.” açıklamasını yaptı.
Çekimler sırasında durum o kadar kritik bir hâl almış ki, yapım ekibi Carrey’nin projeden ayrılmasını engellemek için sıra dışı bir uzmana başvurmuş ve ona destek olması için bir CIA uzmanını işe almışlar. “Richard Marcinko, CIA görevlilerine ve özel operasyon askerlerine işkenceye nasıl dayanacaklarını öğreten biriydi. Kontrolden çıkmaya başladığımda yapabileceğim bir sürü şey öğretti.”
Bu yöntemler arasında fiziksel acıyla dikkati dağıtmak, ortamı değiştirmek ve aşırı stres anlarında sigara içmek de vardı. Carrey, setten hafızalara kazınan bir detayı da paylaştı: “Grinch olarak yönetmen koltuğunda oturduğum, uzun bir sigara ağızlığı kullandığım fotoğraflar var. O ağızlığa ihtiyacım vardı çünkü sigara yak tüyüne fazla yaklaşırsa kostüm tutuşuyordu.” Oyuncu, bu zorlu süreci atlatmasında en büyük desteğin müzik olduğunu da ekledi. “Makyaj sürecinde bana gerçekten yardımcı olan şey Bee Gees’ti. Tüm makyaj süresi boyunca Bee Gees’in bütün albümlerini dinledim. Müzikleri o kadar neşeli ki…”