Giriş-çıkış jenerikleriyle, şarkıları, danslarıyla, yarattığı atmosfer ile izleyeni çok büyük ihtimalle pişman etmeyecek bir müzikal. Bir yandan da "Amerika" var filmin ortasında, tüm bu curcunanın içinde. Özelde Porto Rikolu, ancak genel olarak tüm göçmenler ve karşılarında da "beyaz"lar var.
Filmin ilk yarısı masumane ilerliyor aslında. Bir mücadele var iki grup arasında baştan beri, ancak bu danslar ile süslenen, şiddet içerdiğini söyleyemeyeceğimiz bir mücadele. Şarkılarda da başta göçmenlik olgusu olmak üzere yaşanan sıkıntılardan, beyazların da yaşıyor olduğu (özellikle ailevi) bazı sıkıntılar var, bahsediliyor ve bunlar da yer yer tebessüm eşliğinde izlediğiniz sahneler. Karakterler, danslarının tarzı ve şarkı sözleri dolayısıyla. Ancak filmin ikinci yarısında işler bir anda değişiyor. Ben bu sert geçişin biraz daha yumuşatılabileceği görüşündeyim. İki seçenek var, ya böyle bir finale seyircileri hazırlayacak şekilde başlamalı film, ya da başladığı tonda devam edip o şekilde sonlanmalı. Tam ortalarda bir yerlerde dediğim gibi ani bir atlama var. Yine de toplam olarak bakıldığında sıkmadan, merakla sonuna kadar izletiyor kendini.
Başarılı olan, biraz daha az başarılı olan oyuncular var. Kaliteli, biraz daha az kaliteli senaryo ve koreografiler var. Tam anlamıyla, her şeyiyle bir başyapıt diyemiyorum. Biraz daha ötesi berisi düzeltilse rahatlıkla olabilirdi. Ancak bu çok önemli bir eser olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Bu "Romeo ve Juliet" uyarlamasını görmek gerekir.