İçimdeki Deniz

KUSURSUZ BİR BAŞYAPITMAR ADENTRO - I Özgürlüğe mal olan hayat,hayat değildir - Eğer kaçamıyorsan,tamamen başkalarına bağımlıysan,gülümseyerek ağlamayı öğreniyorsun .. Yaşarken,ölüm seni hiç bulmayacakmış gibi gelir.Anı yaşar ve ileride ne olacağına bakarsın.Bu sürede ölüm düşünüldüğünde hep en uzak ihtimal olduğu akla gelir.Gerçekliği reddedilemez ve hayata dair belki de tek gerçek olduğu halde,ondan her zaman kaçınılır.Pek düşünülmek ve hatırlanmak istendiği söylenemez ama o her zaman sürekli reddedilen gerçeğin ta kendisidir.İhtimaller dahilinde ve gerçekleştiğinde durdurulması imkansız bir olay.Belki de kesin bir son ya da yepyeni bir başlangıç.Modası asla geçmeyecek bir trend.. O herkesin,her şeyin bir organı gibi sahip olduğu parçası.Onunla yüzleşmek hayal edilemeyecek kadar güç olsa da bir gün olur.Ve zamanı geldiğinde derin bir sonsuzluğa yelken açarsın .. Tüm bunlar düşünüldüğünde yaşamak,bile bile uçurumdan atlamaya benziyor.Ama bunun için seçim şansı verilmedi.Bir şekilde yaşamak.Doğum,büyümek ve kaçınılmaz ölüm.Ölüm akla geldiğinde gerçekten diğer her şey saçma ve küçük önemsiz detay olarak kalıyor.. Nefesin kesilir,kalbin durur ve o durduğunda her şey biter.Hepsi bu .. Peki hayatı dolu dolu yaşayan bir adamın geçirdiği talihsiz bir an sonrası,ömrünün geri kalanını yatakta geçirmesi ne kadar adil ?. Bu onun için bir ödül mü yoksa ölümün,yanında büyük ödül kalacağı bir ceza mı ?.Bu durumda yaşamak gerçekten her şeye değer mi,ölmediğine şükretmeli mi insan,bir bitkiden farksız yaşayacağını bile bile ? .. Belki de her şeyi unutup sonsuz yolculuğa hazırlanmak en kolayı gibi gelebilir.Ama buradaki en büyük trajedi ise bunu tek başına yapamayacak olman.Üstelik çevrendeki herkes bitki gibi yaşamanı isterken.Kendinle ilgili yapman gereken her şeyde başkalarına muhtaç olman ne büyük acizliktir.Bu duruma gelmek ne tür bi adalet böyle.Sadece nefes alıp,konuşabilen,yemek yiyen ve duyguları olan çok değişik bir bitki türü.Hayat bazen çok acımasız olabiliyor .. Ve böyle bir durumda \'onurlu\' bir ölümü seçmek,bir bitki gibi yaşamaktan çok daha erdemli bir davranış.Yaşamak nasıl bir özgürlük ve haksa,ölümü seçmekte aynı şekilde.Bir tercih meselesi.Bunu tek başına yapamayacak olmak büyük bir zavallılık.Öyle ki,kendini öldürmek için hukuki bir mücadeleye girmek zorundasın.Tüm bunları toplayıp,yatakta geçirdiğin zamanla eşitlediğinde gerçekten büyük bir acizlik abidesi oluyorsun .. Tek istenen şey,ölüm.Ve onunla birlikte vazgeçilemez okyanus ve sevdiğin kadının kokusunu hissetmek.Yatak seni tüm hayatından mahrum etti.Her şey bir kabus ve ölümle sonlanacak bir hapis hayatı ..