Ölüm Odası

Türler karması olarak vizyona giren filmlerin maalesef ki pek azı yeteri kadar başarılı oluyor. Başarıdan kastımız sadece gişede getirdiği gelir değil, sahip olduğu özellikler açısından hem seyirciyi, hem de eleştirmenleri tatmin edebilmesi. Başka bir türe ait gibi başlayıp, bir süre böyle devam eden ancak daha sonra bambaşka bir şekle bürünen bu filmler seyirciyi gafil avlamayı başarmak ve hızlı akıp giden hikayesiyle şaşırtmak zorunda da kalabiliyor. Bunun en büyük örneklerinden bir tanesi 2016 tarihli Nefesini Tut filmiydi. Fede Alvarez’in Stephen Lang gibi usta isimlerin başını çektiği oyuncu kadrosuyla temiz bir şekilde kotardığı Nefesini Tut, sıradan bir soygun gibi başlayan ancak daha sonra kurbanın avcı haline dönüştüğü, “peki kim iyi kim kötü” sorusuyla devam eden başarılı bir yapımdı. Bu hafta vizyona giren Ölüm Odası ise benzeri bir temaya sahip ancak gerilimin yanında bir de...