Çamur

Son yıllarda tarz yaratma çabasındaki yönetmenlerin ürünlerini daha iştahlı bir merakla bekler olduk. Kendi yarattıkları sinema diliyle istikrarlı ürünler vermeye çalışan yönetmenlerin arasında Derviş Zaim de bulunuyor. Yönetmenin üçüncü filmi olan Çamur’u izleyip daha önce yapmış olduğu iki filmiyle kurduğu ortaklıkları görünce, bu daha iyi anlaşılıyor.Derviş Zaim bizi bir karakterin izinden yürütüyor ve farklı ayakizleriyle de buluşturuyor. Konuşma yetisinden yoksun olan Ali, bu özelliğiyle oluşan olumsuz şartlar nedeniyle suskunlaşan Kıbrıs insanının somut bir simgesi. Bir türlü sıkıntısını dile getirememesi bu açıdan bakıldığında oldukça manidar. Tek bir karakterin yazgısı, böylesine çoklandırılmış anlamlarla dolu bir filmin yükünü taşımakta zorlanırdı şüphesiz. Zaim’in diğer filmleriyle kurduğu en büyük ortaklık simgesel anlatımda kendini belli ediyor. Bunun yanı sıra bir yenilik ol